หยุดพักสำหรับการค้นหาตัวเองอีกครั้ง Jirathblog.com
สวัสดีครับห่างหายไปจากบล็อกนานพอสมควร ช่วงนี้ผมอยู่ในช่วงกำลังฝึกจิตใจให้แข็งแกร่ง พอจะฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามาในช่วงนี้ ก...
สวัสดีครับห่างหายไปจากบล็อกนานพอสมควร ช่วงนี้ผมอยู่ในช่วงกำลังฝึกจิตใจให้แข็งแกร่ง พอจะฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามาในช่วงนี้
การคิดอะไรเยอะขึ้น คิดอะไรน้อยลง จึงต้องมาเกิดขึ้นในช่วงอายุอานามขนาดนี้ เหมือนว่าตัวเองนั้นจะป่วยอะไรสักอย่างที่เค้าเรียกว่า 'โรคซึมเศร้า'
ผมจึงพยายามหาว่าตัวเองนั้นเป็นโรคอย่างนั้นหรือเปล่า แต่เปล่าเลย ผมยังมีแม่ น้อง ครอบครัวที่ต้องดูแล ซึ่งผมจะทิ้งไม่ได้
ยอมรับนะบางครั้งอยากจะหนีไปให้ไกลๆ แต่ยังไม่คิด 'ฆ่าตัวเอง' สรุปแล้วคือไม่ใช่แน่นอน
ถ้าให้ผมเปรียบเทียบ ผมขอเปรียบผมตอนนี้เหมือนกับ 'ออพติมัส ไพรม์' ครับ รู้สึกว่าตัวเองเป็นเช่นนั้นจริงๆ ภารกิจเราต้องมีอุปสรรคบ้าง แต่ทุกๆ ครั้งก็ผ่านไปได้ด้วยดี พร้อมกับกำลังใจที่แข็งแกร่งมาขนาดหนึ่ง ถ้าเคยดู หนังเรื่องนี้จะรู้ว่า การเป็นอะไรที่ช่วยคนอื่น แล้วสุดท้ายทำให้คนอื่นมีความสุข นั้นคือสุดยอดของฮีโร่ สุดยอดของการเป็นผู้นำอย่างแท้จริง แม้บางครั้งที่เราพลาด แต่ทุกครั้งที่พลาด ออพติมัส ไพรม์ ก็จะกลับมาอย่างผู้นำเสมอครับ
บล็อกเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ขอพักเพื่อ ค้นหาตัวเองอีกครั้ง ว่าเราพร้อมแค่ไหน กับการเปิดตัวเองใหม่อีกครั้งในลุคที่ดีขึ้น แต่หลังจากนี้จะขอพัก Jirathblog.com ไปก่อน คือไม่ต่อโดเมนเขียนบล็อกในชื่อนี้แล้วครับ แต่ก็ยังคงเขียนบล็อกฟรีเล่นๆ อยู่ที่ตรงนี้ตลอดไป และผมขอบอกกับตัวเองว่าถ้าผมผ่านมันได้ไปอีกในระดับหนึ่ง ทุกอย่างต้องเปลี่ยนแปลงไปอีกขั้นแน่นอน
บล็อกเรื่องจะว่าไปคือการเพ้อก็ว่าได้ แต่ก็การค้นหากำลังใจตัวเองให้กลับมาอีกครั้ง เราจะเรียกว่าอะไรก็ช่างแต่เถอะ บ้าบอ หัวเราะ เฮฮา ยิ้มเหมือนคนบ้า ก็ยังดีกว่าคิดหนีไปจากโลกนี้
ใช่ไหมล่ะ ผมเชื่อเช่นนั้นครับ
Share
