พวกข้อความที่เป็นบล็อกสอนนั้นนี่ ก็เริ่มหายไป แต่การบันทึกจดจำไดอารี่ ยังไงก็ยังอยู่ครับ มันเป็นเสน่ห์ของการเขียน คล้ายๆ กับการเขียนหนังสือ ไม่ว่าอะไรจะมาแทนที่ แต่มันก็ยังอยู่ให้จดจำได้ดีกว่าผลลัพธ์ที่จับต้องไม่ได้
สำหรับผมแล้วการเขียนบันทึก ผมชอบครับ มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผม ไม่ว่าอะไรจะเข้ามา และเปลี่ยนทุกสิ่งอย่างไปมากแค่นั้น หากสถานที่แห่งนี้ยังไม่ปิดตัว ผมก็ยังคงมีเรื่องราวมาอัพเดตกันต่อไปครับ ขอบคุณมากๆ สำหรับคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ และติดตามอ่านกันต่อไปนะครับ ผมพูดคุยไม่ค่อยเก่ง ก็จะพยายามสื่อสารโดยการเขียนครับ...ขอบคุณอีกครั้งที่ติดตาม