กลับบ้านไปเยี่ยมแม่ในช่วงเทศกาลสงกรานต์ 57
ฮ่าๆๆ ได้เวลาเขียนบล๊อกอีกแล้วครับ เขียนบล๊อกครั้งนี้อาการยังเหนื่อย และเพลีย ร่างกายยังกลับมาไม่ครบร้อย% ครับ เพิ่งกลับมาจาก กทม. ก็มาลุยงา...
ฮ่าๆๆ ได้เวลาเขียนบล๊อกอีกแล้วครับ เขียนบล๊อกครั้งนี้อาการยังเหนื่อย และเพลีย ร่างกายยังกลับมาไม่ครบร้อย% ครับ เพิ่งกลับมาจาก กทม. ก็มาลุยงานกะบ่ายต่อ เริ่มทั้งหมด 7 วันเต็มๆ ครับ ย้อนหลังไปสองปีก่อน http://www.nirak.in.th/node/8 และปีที่แล้ว ไม่ได้กลับ เพราะแม่ขึ้นมาเที่ยวที่บ้าน http://www.nirak.in.th/node/27
สำหรับครั้งนี้ผมจองรถทัวร์ไว้ล่วงหน้าครับ เพราะช่วงเทศกาลครับ กับ http://thairoute.com ถือว่าสะดวกดีครับ ไม่ต้องเสียเวลากับเรื่องรถ และที่นั่ง ไปถึงขนส่งสายใต้ก็ไปรับตั๋วได้เลย
ทัวร์ของนครศรีฯ ร่มเย็นทัวร์ จัดที่นั่งตรง แต่ของ ศรีสุเทพทัวร์ จัดที่นั่งไม่ตรง แต่ไม่ถึงกับมีปัญหาเพราะต่างจากที่จองไว้ไม่กี่ที่นั่ง(ไม่รู้เหตุผล)
ผมเดินทางวันที่ 12 กลับหลังจากเลิกงานใช้เวลาในการเดินทางถึงวันที่ 13 จากพัทยา-นครศรีฯ ภาพแรกที่ไปถึงที่บ้านแม่
รดน้ำให้แม่ ไม่ค่อยเป็นพิธีการเท่าใด แค่ได้อยู่ใกล้ๆ ก็โอเคแล้ว เวลาสังเกตคนมีความสุขดูง่ายๆ ที่รอยยิ้มนั้นแหละ
เด็กๆ เค้าอยากเล่นน้ำกันนะครับ อากาศร้อน และอ้าวมั๊กๆ วันแรกผมเหนื่อยกับการเดินทาง เลยพัก 1 วันครับ
ท้องฟ้า ยามใกล้ค่ำที่หน้าบ้านครับ นั่งดื่มนิดหน่อย เห็นฟ้าแดงๆ เลยเก็บภาพไว้
ผมยอมรับว่าเขียนบล๊อกไปด้วย ยังคิดถึงเวลานั้นไปด้วย ช่วงเวลาผ่านไปเร็วมากๆ
วันที่ 2 ครับ(14-04-57) ชวนกันไปเที่ยวกระบี่ คิดว่าไปเที่ยวชายหาดฝั่งอันดามันบ้าง ภาพนี้กับหลานๆ ครับ ลูกน้องโอ๊ต น้องชายคนกลาง
มาเที่ยวไม่นาน เพราะคนมาก อากาศร้อนสุดๆ แม้จะมีลมแต่ก็อบอ้าว ผมและแม่นั่งมองน้องๆ หลานๆ ได้เล่นน้ำทะเล
วันที่ 3 (15-04-57) เดินทางไปเมืองนครศรีฯ เพื่อพบปะเพื่อนๆ ที่นัดกันไว้ เกือบยี่สิบปีน่าจะได้ครับ ไม่ได้เจอกัน
วันที่ 4(16-04-57) ก่อนจะเดินทางกลับ กทม. ไปเยี่ยมแม่เฒ่า(คนทางใต้เรียกแม่เฒ่า แม่ของแม่) ก่อนหน้าที่ไปเยี่ยมที่ รพ. แล้วในวันที่มาถึงแล้ว แม่เฒ่าไม่สบาย อาการน่าเป็นห่วงครับ แต่ตอนผมจะกลับ อาการดีขึ้นมากแล้ว
แม่ผมเอง ยังคงเป็นผู้หญิงที่ทำงานหนัก มาตลอดชีวิตเพื่อให้ลูกๆ สบาย และผมเชื่อว่า แม่จะมีความสุขมากที่สุด เมื่อเห็นลูกๆ ทุกคนมีความสุข ไม่อดไม่อยาก ไม่ทุกข์ ไม่จน แม่บอกเสมอ เราไม่ต้องรวยก็ได้ แต่อย่าให้อดยาก ลำบาก ที่เหลือคงเป็นความมานะของลูกๆ แล้วว่าจะดำเนินชีวิตตัวเองให้เจริญเติบโตต่อไปอย่างไร ที่ทำให้ผู้เป็นแม่ไม่ต้องเป็นห่วง แม่มีแต่จะให้ลูกๆ เสมอ
กลับบ้านเที่ยวนี้ เป็นห่วงแม่มาก เพราะปีนี้อายุแม่มากขึ้น ยังปล่อยวางเรื่องการทำงานไม่ได้ ยังไง พี่ก็ฝากแม่ไว้กับน้องๆ สองคนด้วยนะ(^_^) (;_;)
***เจอกันอีกตอนนะครับ***ทริปรอบนี้มี 2 ตอนครับ ***ตอนแรกกะจะเขียนต่อกัน ผมเปลี่ยนใจแยกเป็นสองเรื่องครับ
พยายามถ่ายรูปที่บ้านในรูปแบบ Photo Sphere มาให้ดูครับ
สำหรับครั้งนี้ผมจองรถทัวร์ไว้ล่วงหน้าครับ เพราะช่วงเทศกาลครับ กับ http://thairoute.com ถือว่าสะดวกดีครับ ไม่ต้องเสียเวลากับเรื่องรถ และที่นั่ง ไปถึงขนส่งสายใต้ก็ไปรับตั๋วได้เลย
ทัวร์ของนครศรีฯ ร่มเย็นทัวร์ จัดที่นั่งตรง แต่ของ ศรีสุเทพทัวร์ จัดที่นั่งไม่ตรง แต่ไม่ถึงกับมีปัญหาเพราะต่างจากที่จองไว้ไม่กี่ที่นั่ง(ไม่รู้เหตุผล)
ผมเดินทางวันที่ 12 กลับหลังจากเลิกงานใช้เวลาในการเดินทางถึงวันที่ 13 จากพัทยา-นครศรีฯ ภาพแรกที่ไปถึงที่บ้านแม่
รดน้ำให้แม่ ไม่ค่อยเป็นพิธีการเท่าใด แค่ได้อยู่ใกล้ๆ ก็โอเคแล้ว เวลาสังเกตคนมีความสุขดูง่ายๆ ที่รอยยิ้มนั้นแหละ
เด็กๆ เค้าอยากเล่นน้ำกันนะครับ อากาศร้อน และอ้าวมั๊กๆ วันแรกผมเหนื่อยกับการเดินทาง เลยพัก 1 วันครับ
ท้องฟ้า ยามใกล้ค่ำที่หน้าบ้านครับ นั่งดื่มนิดหน่อย เห็นฟ้าแดงๆ เลยเก็บภาพไว้
ผมยอมรับว่าเขียนบล๊อกไปด้วย ยังคิดถึงเวลานั้นไปด้วย ช่วงเวลาผ่านไปเร็วมากๆ
วันที่ 2 ครับ(14-04-57) ชวนกันไปเที่ยวกระบี่ คิดว่าไปเที่ยวชายหาดฝั่งอันดามันบ้าง ภาพนี้กับหลานๆ ครับ ลูกน้องโอ๊ต น้องชายคนกลาง
มาเที่ยวไม่นาน เพราะคนมาก อากาศร้อนสุดๆ แม้จะมีลมแต่ก็อบอ้าว ผมและแม่นั่งมองน้องๆ หลานๆ ได้เล่นน้ำทะเล
วันที่ 3 (15-04-57) เดินทางไปเมืองนครศรีฯ เพื่อพบปะเพื่อนๆ ที่นัดกันไว้ เกือบยี่สิบปีน่าจะได้ครับ ไม่ได้เจอกัน
วันที่ 4(16-04-57) ก่อนจะเดินทางกลับ กทม. ไปเยี่ยมแม่เฒ่า(คนทางใต้เรียกแม่เฒ่า แม่ของแม่) ก่อนหน้าที่ไปเยี่ยมที่ รพ. แล้วในวันที่มาถึงแล้ว แม่เฒ่าไม่สบาย อาการน่าเป็นห่วงครับ แต่ตอนผมจะกลับ อาการดีขึ้นมากแล้ว
แม่ผมเอง ยังคงเป็นผู้หญิงที่ทำงานหนัก มาตลอดชีวิตเพื่อให้ลูกๆ สบาย และผมเชื่อว่า แม่จะมีความสุขมากที่สุด เมื่อเห็นลูกๆ ทุกคนมีความสุข ไม่อดไม่อยาก ไม่ทุกข์ ไม่จน แม่บอกเสมอ เราไม่ต้องรวยก็ได้ แต่อย่าให้อดยาก ลำบาก ที่เหลือคงเป็นความมานะของลูกๆ แล้วว่าจะดำเนินชีวิตตัวเองให้เจริญเติบโตต่อไปอย่างไร ที่ทำให้ผู้เป็นแม่ไม่ต้องเป็นห่วง แม่มีแต่จะให้ลูกๆ เสมอ
กลับบ้านเที่ยวนี้ เป็นห่วงแม่มาก เพราะปีนี้อายุแม่มากขึ้น ยังปล่อยวางเรื่องการทำงานไม่ได้ ยังไง พี่ก็ฝากแม่ไว้กับน้องๆ สองคนด้วยนะ(^_^) (;_;)
พยายามถ่ายรูปที่บ้านในรูปแบบ Photo Sphere มาให้ดูครับ