14 กุมภาพันธ์ 2556 ใส่ใจความรักที่อยู่ใกล้ตัวคุณ
สำหรับวันนี้ ขอบันทึกบล๊อกส่วนตัวไว้อีกวันว่า ตั้งแต่นี้ต่อไป เราจะใส่ใจความรักที่ใกล้ตัว และสัมผัสได้ให้มากขึ้น ทุกครั้งที่ถึงวันที่มีความหมาย ผมหรือทุกคนจะหวังว่า ขอให้เป็นให้ได้ดังวันนี้ทุกวัน ในความเป็นจริง 1 ปี หรือ 365 วัน ทุกๆ วันเราไม่ได้จะมีความสุขทุกวัน เราสัมผัสกับทุกอารมณ์ของการใช้ชีวิต ผ่านไปแต่ล่ะวันอาจจะทุกข์ เหงาโดยไม่ทราบสาเหตุ ผมว่าเราไปใส่ใจสิ่งที่ห่างไกลมากเกินไป เลยมองข้ามสิ่งเล็กๆ ความรักน้อยๆ ที่เราสัมผัสได้ สัญญาณอย่างหนึ่งของคนอายุมากขึ้นคือ เบื่อกับความจำเจบนทางเดินชีวิต เราคิดมั่ว คิดมากกับการหาเลี้ยงชีวิตให้มีคุณภาพขึ้น จนลืมคิดว่า มันสะสมความเครียดขึ้นทุกวัน ขอสักวันที่นั่งคิด แล้วย้อนกลับไปวันที่เราสุขนั้น แค่นั่งมองหน้ากันก็มีความสุข แค่ได้จับมือกันก็มีความสุข แค่เห็นรอยยิ้ม คนที่เรารักก็มีความสุข(สำหรับผมน้ำตาไหลอีกต่างหาก) ผมเชื่อว่าทุกคนต้องเคยมีความสุขจนน้ำตาไหล
แต่เมื่อเวลาผ่านไป จะทำยังไงถ้าความสุขนั้นเริ่มหดหายไป ถึงเวลาแล้วที่ผมต้องบอกกับตัวเองว่า 'ไอ้โง่' ความสุขมันอยู่ตรงหน้า แล้วจะมานั่งบ้าบอเพ้อฝันอยู่ทำไม ถ้าวันนี้เรายังไม่มีความสุข นั้นคือเราคิดให้เกิดทุกข์ จริงๆ ถ้าไม่คิดไม่เครียด ความสุขหาได้ง่ายๆ มาก เรายิ่งไขว้คว้าหาความสุขมันยิ่งไม่เจอครับ เราแค่ไม่ทุกข์ และมองแค่ความสุขจากสิ่งใกล้ที่สุดคือ ครอบครัว วันนี้ขอสัญญาว่าผมจะใส่ใจความสุขใกล้ตัว เงินทองซื้อความสุขที่ยั่งยืนไม่ได้ ซื้อสุขภาพที่เสียไปไม่ได้ ซื้อเวลาดีๆ กลับมาไม่ได้ (แต่อย่างน้อยมันก็ผ่อนรถ ผ่อนบ้านได้ 555)
ไม่คิดมากครับ แค่วันหนึ่งในรอบปี ไม่มีกุหลาบให้ แต่มีความรักให้เธอเสมอ แค่นั้นก็มีความสุขแล้ว
'ใส่ใจความรักที่อยู่ใกล้ตัวคุณนะครับ^----^'